Duur op reis

De overheid geeft paspoorten, rijbewijzen en id-kaarten een beperkte geldigheidsduur en rekent vervolgens torenhoge bedragen voor de verlenging van deze reispapieren. Alsof we nog niet genoeg belasting betalen, moeten we voor elke keer dat we in de rij staan op zo’n stadhuis nogmaals afrekenen. Alles wat daar over de balie gaat, kost grof geld. Mijn vraag is: voor welke diensten betalen we nu eigenlijk zulke hoge belasting? Wat staat daar voor de gewone, hardwerkende burger feitelijk tegenover?

Kijk vooral uit dat u zo’n id-kaart of paspoort niet kwijt raakt in uw vakantie. Dat reizigers die er slordig mee omspringen, moeten betalen voor vervanging, kan ik nog billijken. Maar dat het de overheid enkel en alleen om uw geld te doen is, blijkt wel als iemand aantoonbaar van zijn paspoort werd beroofd. Zo’n slachtoffer van een misdrijf krijgt dan van onze fijne overheid nog een boete ook, bovenop de overtrokken prijs van het nieuwe reisdocument. Had-ie z’n paspoort maar niet kwijt moeten raken!

In de kleine lettertjes valt te lezen dat overheidsdocumenten te allen tijde eigendom van het koninkrijk blijven. Waarom moet ik dan betalen, voor iets wat niet eens van mij wordt?

Nederland is dan wel geen politieke dictatuur, ons land zucht zeker onder administratieve terreur. John Middelburg wilde even z’n rijbewijs verlengen, mailt hij mij. Daarvoor moest hij bij zijn gemeente Bruinisse een éigen verklaring kopen! Een A4-tje van 23,05 euro, enerzijds in te vullen door hem zelf, anderzijds door een arts. De keuring van 5 minuten kwam op 45,32 euro, daar kwam nog 10 euro bij voor de nieuwe fotootjes, die prompt óver moesten, plus uiteindelijk 33 euro voor het nieuwe stukje plastic, het rijbewijs. Totale schade van deze administratieve zelfbediening: 111, 37 euro. Wat is hier nu voor gepresteerd door de overheid? Welke waar koopt de burger nu zo duur en wat heeft hij hier aan?

Bron