Tot nu toe leek het erop dat een simpele keus voor fiscaal partnerschap bij de aangifte 2010 voldoende zou zijn om ook in latere jaren door de Belastingdienst als fiscale partners gezien te worden. Zo was het ook bekendgemaakt op de voorlichtingsdagen van de Belastingdienst.
Nu blijkt dat het toch de bedoeling is mensen geen keuze te laten en de nieuwe regeling zonder overgangsrecht te laten ingaan. Mensen zijn dus vanaf 2011 alleen elkaars fiscale partner als ze aan bepaalde voorwaarden (zie hieronder) voldoen.
Zo niet dan kunt u, al woont u al jaren samen, niet simpel kiezen voor fiscaal partnerschap. U moet naar de notaris voor een samenlevingsovereenkomst omdat dat de makkelijkste weg is om door de fiscus gezien te worden als fiscaal partners. Even internetten leert dat u dit toch al snel tussen de € 300 en € 500 kost.
Fiscaal partnerschap is voor de meeste mensen voordelig. Neem de algemene heffingskorting (aanrechtsubsidie) die kan oplopen tot bijna € 2.000 wanneer maar één van de partners een inkomen heeft. Ook bij aftrekposten als de hypotheekrente kan fiscaal partnerschap een voordeel zijn omdat dit afgetrokken kan worden bij de partner met het hoogste salaris en dus het meeste belastingvoordeel.
Op zich is er niet zoveel op tegen dat er wat aan de regels veranderd wordt. Samenwoners hebben voortaan geen keuze meer, maar gehuwden ook niet.
Maar waarom treft men de grote groep mensen die al jaren samenwonen en de voordelen van fiscaal partnerschap genieten op deze manier? Je zult maar geen gezamenlijk huis/kind of pensioenregeling hebben. Moeten die mensen dan allemaal volgend jaar gedwongen naar de notaris omdat ze anders niet langer gebruik kunnen maken van de voordelen van fiscaal partnerschap?
Probleem
En hoe wordt er omgegaan met mensen die al jaren de algemene heffingskorting uitbetaald krijgen maar daar in 2011 geen recht meer op hebben doordat men hen niet kwalificeert als fiscaal partner? Als deze mensen niet snappen dat zij een samenlevingscontract moeten afsluiten dan hebben ze in 2012 een probleem. Een onterecht ontvangen algemene heffingskorting (omdat de fiscus u in 2011 ineens niet meer als fiscale partners ziet) moet worden terugbetaald. Voor een overheid die al jaren predikt dat men de administratieve lastendruk wil beperken, is dit toch wel heel ongeloofwaardig.
Mensen die al jaren gewend zijn aan bepaalde voordelen en bij wie er niets verandert in de situatie moeten zich op tijd realiseren dat zij iets moeten doen om deze voordelen te behouden. Voor de gewone belastingbetaler is hier toch geen touw meer aan vast te knopen?
Terwijl het eigenlijk zo eenvoudig is: er moet een overgangsregeling komen zoals oorspronkelijk ook aangekondigd. Mensen die al jaren kiezen voor fiscaal partnerschap zouden elkaars fiscale partner moeten kunnen blijven, zonder gang naar de notaris.
Hopelijk ziet een Kamerlid hier zijn verantwoordelijkheid. Anders is nu al te voorzien dat de gevolgen van deze verandering veel mensen pas veel te laat duidelijk zullen worden, met alle (terugbetalings)ellende van dien.
Voorwaarden fiscaal partnerschap
Wanneer is men vanaf 2011 elkaars fiscale partner?
- Getrouwde mensen zijn altijd elkaars fiscale partner
- Mensen met een bij de burgerlijke stand geregistreerd partnerschap zijn altijd elkaars fiscale partner
- Woont u samen, dan bent u in de volgende gevallen fiscale partners:
- u hebt samen een kind
- de ene partner heeft het kind van de andere partner erkend
- u woont samen in een woning waarvan u beiden de eigenaar bent
- u hebt uw huisgenoot aangewezen als gerechtigde tot het partnerpensioen
- u hebt een notarieel samenlevingscontract
Bron